فضیلت عزاداری بر ابا عبد الله

---

در اینجا می پردازیم به نقل بعضی از روایات در باب عزاداری برای امام حسین علیه السلام :

1- حضرت امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام می فرماید فان البکاء علیه تحط الذنوب العظام. (اقبال الاعمال ص444- امالی صدوق ص 199)

گریه کردن بر امام حسین علیه السلام گناهان بزرگ را از بین می برد.

بعضی ها اینگونه اشکال گرفته اند مگر می شود کسی که یک عمر را با گناه و مصیبت طی کرده است صرف اینکه در عزای امام حسین علیه السلام شرکت کرده است یا گریه کرده است یا حتی خود را به شکل گریه کنندگان در آورده است همه ی گناهان او بخشیده شود اگر اینگونه باشد پس تکلیف آن همه گناه و معصیتی که انجام داده است چیست؟

جواب این که فرموده اند اگر کسی در عزای امام حسین علیه السلام گریه کند و یا حتی خود را شبیه گریه کنندگان برای امام حسین علیه السلام نماید گناهان او آمرزیده می شود این نشانه ی عظمت و بزرگی مقام سیدالشهداء است و در پی آن عظمت مصیبت امام حسین علیه السلام است و به خاطر عظمت مقام امام حسین علیه السلام است که گناه گنهکاران با ریختن قطره ی اشکی حتی به اندازه ی بال مگسی از بین می رود و قلم عفو بر همه این گناهان کشیده می شود.

2-  امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خطاب به جد بزرگوارشان امام حسین علیه السلام می فرمایند:

مجالس ماتم برای تو در اعلا علّیین (عالم ملکوت) برپا شد. حوریان بهشتی در عزای تو بر سر و صورت زدند و آسمان و ساکنانش کوهها و دامنه هایش و دریاها و ماهیانش و باغهای بهشتی و نوجوانانش خانه کعبه و مقام ابراهیم، مشعرالحرام حرم خانه ی خدا (کسانی که مُحرم هستند) و اطراف آن همگی در ماتم تو گریستند. (زیارت ناحیه مقدسه )

3- ابوبصیر از امام صادق علیه السلام نقل می کند حسین ابن علی فرمودند: من کشته اشک چشمم هیچ مومنی مرا یاد نکند جز اینکه گریه اش بگیرد.  (بحار ج44 ص284 – کامل الزیارات ص215 )

4- فضل ابن شاذان می گوید از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمودند:

چون خداوند متعال به ابراهیم خلیل امر فرمود که به جای فرزندش اسماعیل گوسفندی را که برای او فرستاده بود قربانی کند حضرت ابراهیم آرزو کرد کاش مامور می شد اسماعیل را در راه خداوند ذبح کند و مامور به کشتن گوسفند به جای او نمی شد تا آنکه دل او به کشتن عزیزترین فرزندش به درد می آمد و به این وسیله به بالاترین درجات افراد مصیبت دیده نائل می شد و به پاداش آنها دست می یافت.

خداوند به او حی می فرستاد: ای ابراهیم محبوب ترین خلق من پیش تو کیست؟

پاسخ داد خدایا خلقی را نیافریدی که نزد من از حبیب تو محمد صلی الله علیه و آله محبوبتر باشد.

فرمود آیا او را بیشتر دوست داری یا خودت را؟ عرض کرد البته او را بیشتر دوست دارم.

فرمود :آیا فرزند او را بیشتر دوست می داری یا فرزند خودت را؟

پاسخ داد فرزند او را خداوند متعال فرمود: آیا کشته شدن فرزند او به دست دشمنانش دل تو را بیشتر به درد می آورد یا قربانی کردن فرزندت به دست خود؟ پاسخ داد پروردگارا کشته شدن او به دست دشمنانش البته بیشتر دل مرا به درد می آورد.

فرمود: ای ابراهیم گروهی که ادعا می کنند از امت محمد صلی الله علیه و آله هستند فرزندش حسین علیه السلام را از روی ظلم و دشمنی مانند گوسفند می کشند و با این عمل موجب سخط و خشم من می شوند.

حضرت ابراهیم علیه السلام از آنچه که شنید به جزع آمده و دلش به درد آمد و گریست. خداوند به او حی فرمود: ای ابراهیم فدا نمودم جزع تو را بر فرزندت اسماعیل- اگر او را قربانی می کردی به جزع و گریه بر حسین علیه السلام و برای تو ارزانی داشتم بالاترین درجات مصیبت دیدگان را و این امت معنای گفتار خداوند:

«و فدیناه بذبح عظیم» (مستدرک حاکم نیشابوری ج2 ص 421 – بحار ج61 ص114 )



6- حضرت امام  صادق علیه  السلام فرمودند  : روزی  امام  حسین  علیه  السلام به محضر  رسول  اکرم  صلی  علیه وآله شرف یاب شد حضرت  به  اونظر فرمودو او را روی زانو مبارک خودنشانید و فرمود همانابه خاطر کشته  شدن  حسین علیه  السلام  حرارتی در دلهای  مومنین است  که  هرگز  سردنمی شود سپس فرمود پدرم فدای کشته هر اشکی است.به امام عرض شد: یابن رسول الله کشته ی هر اشکی یعنی چه ؟  فرمود: هیچ مومنی  متذکراو نمی شودمگر اینکه  گریان  شود .(مستدرک الوسائل ص218 )

7- امام صادق  علیه  السلام به  فضیل  فرمود:  آیا  دور هم  جمع  می شوید و ذکر  احادیث  ما  می کنید؟  عرض  کرد آری  فدایت شوم .

حضرت  فرمودند این  نوع مجالس  را دوست دارم پس ( با اینگونه  مجالس )  امرما را زنده  کنید. خدا  رحمت کند کسی را که  امر ما  را زنده  کند . ای فضیل هر کس ما را یاد  کند  و یا نزد اویادی ازما بشودو به  اندازه بال مگسی  از دیده اش  اشک  جاری  گردد خداوند همه  گناهان  او  رامی آمرزداگر چه به  اندازه  کف دریا باشد. (بحا ج105 ص15 )

8- ابوبصیرمی گوید امام صادق علیه السلام به  من فرمودند: ای ابا بصیر هروقت  به فرزندان امام  حسین علیه  السلام  نگاه  می کنم  چنان  بغض گلویم را  می گیرد که نمی توانم از گریه  خود داری  کنم به  جهت مصائبی که بر آنها  وبر پدرانشان وارد شده است  ای ابا بصیر همانا فاطمه زهرا علیها السلام برحسین علیه السلام گریه می کند وصیحه  می زند پس  آتش  جهنم چنان افروخته می شود که  اگرماموران  جهنم  چون صدای  گریه فاطمه را می شنوند آماده  نباشند ترس آن هست که شعله های آتش  یا  دود جهنم خارج شود و اهل زمین را بسوزاند . پس افسار جهنم  را مادامی که  فاطمه ساکن نگردد جهنم آرام نمی گیردونزدیک است دریاها  شکافته  گردد و  بعضی  در بعضی  داخل  شوند و  پیوسته  ملائکه دلسوزی می کنند و با گریه ی فاطمه علیها سلام می گریند  و  خداوند  را می خوانند و تضرع  وزاری می کنند و از ترس (  نابودی) اهل زمین  ساکنان عرش  خدا  و  اطراف آن  با تضرع  دست  به دامن  خدا می شوند و صدای  ملائکه  به تقدیس خداوند بلند می گردد  و اگر صدائی  از آنها  به اهل  زمین  برسد بیهوش می شوند و کوهها از ریشه بیرون آیند  وزمین با اهلش  مضطرب  شده  بجنبند...

سپس  فرمود  ای ابا بصیر آیا دوست  نداری  از کسانی  باشی که  فاطمه علیها سلام را  کمک می کنند و  چون چنین فرمودچنان گریان شدم که  قدرت  بر صحبت و کلام  نداشتم

این مختصری  از احادیثی  بود  که درباب  فضیلت  گریه برای  امام حسین  واردشده اما در اینجا به صورت  مجمل  و دسته  بندی شده  تعدادی  از فوائد گریه بر امام حسین را  که  در کتاب  سحاب رحمت آورده شده است بیان می کنیم .

1-    کفاره گناهان بزرگ است .

2-    سبب  بالا رفتن درجات  می شود.

3-    صله ی  رسول اکرم صلی الله علیه و آله  می باشد

4-    همراهی  با حضرت فاطمه ی زهرا علیها  السلام بنا  بر حدیثی که  قبلا  نقل  شد.

5-    همراهی با  حضرت  بقیه  الله علیه  السلام است  چنانچه  ایشان می فرمایند : هر  صبح  وشام  برایت  ناله  سر می دهم .

6-    نصرت  و  یاری  امام حسین  علیه  السلام است.

7-    تاسی  به انبیاء  و ملائکه  و بندگان  صالح خدا  می باشد چرا  که  همه ی آنها  برای  امام  حسین  گریه کرده اند.

8-    سبب نجات از هول  قیامت  و  عذاب آن است .

9-    گریه کنندگان بر امام حسین علیه  السلام موردشفاعت پیامبرو اهلبیت او علیهم السلام  قرار می گیرند.

10- احیاء  مکتب اهل بیت علیهم السلام در گریه بر امام  حسین علیه السلام  است      ( چنانچه قبلا  حدیث  آن  از امام صادق علیه السلام  نقل شد)

11- گریه امام  حسین علیه السلام حرارت جهنم را خاموش می کند.

12- پیامبر  صلی الله علیه و آل دست گریه کنندگان بر امام  حسین علیه السلام را  می گیردواز صراط عبور می دهد.

باذکر این مختصر از فوائد گریه  بر سیدالشهدا لازم می دانیم در اینجا حکایتی را در همین کتاب سحاب رحمت  از بحارالانوار جلد44 صفحه  293 نقل  شده است را  جهت آگاهی کسانی که بعضا مغرضانه و گاهی هم از روی جهالت و نادانی  گریه  بر امام  حسین  علیه السلام را کاری بی جهت  می دانند  و به  مسخره  کردن گریه  کنندگان  بر سید الشهدا علیه  السلام می پردازند ذکر  نماییم  و آن این  است که :

از سیدعلی  حسینی نقل شده  که  گفت درمشهد مقدس روز عاشورا یکی از  رفقا برای ماکتاب مقتل می خواند  به  این  حدیث  رسید  که امام باقرعلیه السلام فرمودند: هرکس در مصیبت امام حسین  علیه السلام اشک  چشمش روان شود اگرچه به  قدر بال مگسی باشدخداوند  گناهان  اورا  بیامرزد اگر چه  به  قدر کف دریا باشد.(ثواب الاعمال ص178) شخصی  در مجلس بود انکار این  حدیث کرد و گفت  این را عقل  نمی پذیرد  بحث درگرفت و بعداز آن  متفرق  شدیم .

آن شخص  همان شب در خواب دیدکه قیامت بر پا  شده  ومردم در زمینی هموار  بر انگیخت شده اند گرما شدت یافت و تشنگی غالب گشت  اوهر طرف به طلب آب  رفت نیافت.

تا این  که  حوض بسیار بزرگ و پر آبی را دید  که  آب  آن از برف سردتر است ودر کنار آن  دو مرد و  یک  زن سیاهپوش محزون  ایستاده اند  پرسید ایشان کیستند؟  جواب  دادند رسول اکرم صلی الله  علیه و آله ، امیر المومنین علیه  السلام وحضرت  فاطمه زهراسلام  الله علیهامی باشندپرسید چرا اینهاسیاه پوشیده اندو محزون هستند؟گفتند مگر امروزعاشورا نیست اینها برای همین محزونند.آن  مرد میگوید نزدیک حضرت  فاطمه سلام الله  علیها رفتم و در خواست  آب نمودم  آن حضرت نظر تندی به  من  کردند و فرمودند  تو منکر  فضل  گریه  بر نور چشم من حسین علیه السلام هستی که  اورا از روی ظلم  و  دشمنی  کشتند خدا  لعنت کند  کشنده و ستم  کننده بر او و کسی را که مانع اوشد  از آشامیدن  آب آن شخص می گوید  پس از خواب بیدار شدم  واز گفته  خود پشیمان گشتم  و  به  سوی خدا توبه  نمودم.

این حکایت و بسیار زیادی دیگراز این  قبیل حکایات که در کتب معتبرشیعه نقل شده است قطره کوچکی از اقیانوس بی منتها  فضیلت گریه و عزاداری در عزای سید وسالار شهیدان حضرت ابا عبدالله  الحسین  علیه السلام است که  اگر  کسی اهل  فهم و درک باشدبا خواندن یا شنیدن اینگونه  مطالب به خودمی آیدو نه  تنها  به  واسطه  رویاروئی با  دستگاه  با عظمت حسینی خودرا به  ورطه  هلاکت  نمی افکند  بلکه با اتصال  به دریای خروشان محبت امام حسین علیه السلام راه  فلاح  و رستگاری را درپیش می گیرد  و  انشاءالله با سلامت  به سرمنزل  مقصودمی رسد که همان همنشینی در جوار  سلطان عالم امکان خاتم الانبیاءو ائمه  اطهارعلیهم الصلوه و السلام است . 5-حضرت امام رضاعلیه  السلام  فرمودند:  هرکس مصیبت ما را یادکند و برای آنچه   با ما  کرده اند بگیرد در روز قیامت با ما  ودرجه ما باشد و هرکس مصیبت  ما را  یاد دیگران آوردو بگرید و برگریاند  چشمش گریان  نشود روزی که  همه  چشمها گریان  است وهرکس بنشیند در مجلسی که  امر ما در آن احیاء می شود، دلش نمی میرد روزی  که  همه  دلها  می میرد. (عیون اخبار الرضا علیه السلام ج2 ص264 )